-
1 тавышсыз-өнсез
нареч.; см. тавышсыз-тынсызне пророни́в ни зву́катавышсыз-өнсез калу — теря́ть, потеря́ть го́лос, спосо́бность что́-нибудь сказа́ть (от удивления и т. п.)
-
2 голос
См. также в других словарях:
йому — 1. Ябу (күз, авыз тур.) 2. Нәр. б. учка алып, бармаклар астында калдыру, кысу; уч төбенә йомарлау. Бармакларны уч төбенә бөгү 3. күч. Яшерү, сиздермәү 4. күч. Яшерен үзләштерү, бирмичә алып калу кеше хакын й. 5. күч. Тавышсыз тынсыз гына юк итү,… … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге